تاج محل در ساحل راست رودخانه یامونا در یک باغ وسیع مغول واقع شده است که نزدیک به 17 هکتار را در منطقه آگرا در اوتار پرادش در بر گرفته است. این بنا توسط شاه شاه مغول شاه جهان به یاد همسرش ممتاز محل با ساخت و ساز در سال 1632 میلادی ساخته شد و در سال 1648 میلادی به پایان رسید ، با مسجد ، مهمانسرا و دروازه اصلی جنوب ، حیاط بیرونی و توشه های آن اضافه شد متعاقباً و در سال 1653 میلادی تکمیل شد. وجود چندین کتیبه تاریخی و قرآنی به خط عربی تنظیم گاهشماری تاج محل را تسهیل کرده است. برای ساخت آن ، سنگ تراش ها ، سنگ تراش ها ، منبت کاری ها ، منبت کاران ، نقاشان ، خوشنویسان ، سازندگان گنبد و سایر صنعتگران از کل امپراتوری و همچنین از آسیای میانه و ایران مورد نیاز قرار گرفتند. استاد احمد لاهوری معمار اصلی تاج محل بود.
تاج محل به عنوان بزرگترین دستاورد معماری در کل طیف معماری هند و اسلامی در نظر گرفته می شود. زیبایی معماری شناخته شده آن ترکیبی موزون از جامدات و فضاهای خالی ، مقعر و محدب و سایه روشن است. مانند طاقها و گنبدها جنبه زیبایی را بیشتر می کند. ترکیب رنگی از مسیر سبز متمایل به سبز و آسمان آبی بر فراز آن ، بنای یادبود را با رنگ و روحی همیشه در حال تغییر نشان می دهد. نقش برجسته در سنگ مرمر و منبت با سنگهای قیمتی و نیمه قیمتی آن را از یک بنای تاریخی جدا کرده است.